Omgaan met verlies

Als een geliefde sterft is de schok meestal zo groot, dat het niet echt tot ons doordringt wat er allemaal gebeurt. We zien het wel maar beseffen het niet. Pas later, wanneer we ons gaan realiseren dat het echt waar is dat onze geliefde nooit meer terugkomt, komen de gevoelens naar boven die zijn of haar dood in ons hebben opgeroepen.

En dan begint de lange weg van het doorleven met het verdriet en de eenzaamheid. Voor velen is deze periode ook een tijd waarin we allerlei vragen gaan stellen zoals: wat is de dood eigenlijk, of waar is onze geliefde nu? We willen weten en begrijpen.

Sommige mensen hebben het nodig om veel te praten. Maar wat onze persoonlijke houding hierin ook is, voor bijna iedereen betekent het leren omgaan met het immense verdriet, het gaan door een donkere tunnel waarin je soms geen hand voor ogen kunt zien. Pas als je het diepste donker gepasseerd bent begint er weer wat licht te dagen, en kan je je weer heel voorzichtig, stap voor stap, gaan openen voor het leven. Wanneer na een hele tijd het einde van de tunnel in zicht komt, ben jij op die lange tocht door het donker tot een ander mens geworden. Want elk rouwproces is ook een transformatieproces.

Door mijn eigen ervaring met verlies, kan ik precies begrijpen waar iemand door heen gaat. De vele vragen die dan bij je opkomen, kunnen bij mij in alle rust gesteld worden. Iemand zal zich ook begrepen voelen, als er tegenover je een persoon zit die echt begrijpt wat je voelt, en waar je doorheen gaat. Dit is ontzettend waardevol!

Door mijn diverse opleidingen en mijn eigen levenservaring op verschillende vlakken, maakt dit samen tot een gouden combinatie, wat ik inzet om mensen verder helpen op hun levenspad.